Jan Van Laere (40) deed twee jaar geleden een stap terug uit het onderwijs, kocht een rode cargofiets en startte zijn koeriersbedrijfje BiPo. Op de fiets vindt hij de vrijheid die hem helpt om te gaan met zijn autisme. “Al fietsend maak ik mijn hoofd leeg. Het is de beste therapie.”
“Een paar jaren geleden had ik een aanvaring met een leerling uit een Gentse school. Er volgde een verbaal steekspel dat me even uit mijn lood sloeg”, vertelt Jan. “Dat voorval heeft me doen blokkeren. Een tijdje later ging ik in begeleiding bij het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg (CCG), waar duidelijk werd dat ik autisme heb. Ik ga nu nog altijd één keertje per maand naar de therapie. Meestal rijd ik er met de fiets naartoe, vaak met veel vragen in mijn hoofd. Ik leer er praten over prikkels in de maatschappij, op school en thuis: situaties die me soms overvallen. Dankzij die therapie leer ik er beter mee omgaan. Ik keer altijd terug met een leger hoofd, en dat doet me goed. Ik leer er ook situaties van vroeger plaatsen. Toen ik nog thuis woonde, frustreerde het me vaak dat we niet elke avond op hetzelfde uur aten. Nu weet ik dat mijn autisme daar een stevig aandeel in speelde.”
Eerste levering
Jan besloot uiteindelijk halftijds te gaan werken, in een school in Sint-Niklaas. Het tragere tempo gaf hem de ruimte om prikkels op een constructievere manier te verwerken. Zijn vriendin, die met Lily Juwelen een eigen webwinkel heeft, stelde voor om zijn passie voor fietsen op een alternatieve manier in te zetten. “Ik ben een fanatiek fietser. Sinds mijn 21ste doe ik mee aan wedstrijden. Fietsen is altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest”, schetst Jan. “Waarom breng jij mijn juweeltjes niet weg?’, vroeg mijn vriendin me op een dag. “Die eerste levering is me zo goed bevallen dat ik niet veel later een rode cargofiets kocht. Het lichtste en meest wendbare model, speciaal ontwikkeld om pakjes te leveren. Vooraan staat een platform waar ik sinds kort een waterdichte tas van 600 liter op zet. Zo kan ik pakjes tot 1 meter hoog vervoeren. Of een wasmachine. Of drie zakken betoncement. Allemaal al geprobeerd. Het lukt, maar vraagt wat oefening (lacht).”
Mentaliteitsshift
Jan koos ervoor om geen elektrische fiets te nemen, maar de benenwagen optimaal te laten werken. “Een goeie training voor het wielerseizoen! Dagelijks fiets ik zo’n 50 tot 70 kilometer, maar dat lukt best. En ik rijd gemiddeld even snel als een elektrische fiets, dus op vlak van tijdsbesparing moet ik me geen zorgen maken. Ik ben ’s avonds misschien alleen wat sneller moe (lacht). Ik vind het alleen maar positief dat de fiets een nog groter deel van mijn leven is gaan uitmaken.”
De grootste klant van BiPo is Delicatessen Van Poeck, die eerder dit jaar nog de prijs voor ‘Retailer van het jaar’ in de wacht sleepte. “Zij hebben van in het begin in mij geloofd. Ik ben hen dan ook dankbaar voor de kansen die ze mij gegeven hebben. Het is opvallend welke shift in mentaliteit er zich de voorbije jaren voltrokken heeft bij handelaars. Toen ik in 2018 ging flyeren werd niemand er écht warm van. Ik ben zelfs bij schoenen Torfs langs geweest, maar zij zagen het niet zitten om de pakjes voor het Waasland apart te houden. Er was altijd wel een uitleg waarom het niet ging.”
Coronacrisis
Zijn hoofdberoep wil Jan er niet van maken, maar het valt niet te ontkennen dat zijn koerierdienst sinds het begin van de coronacrisis een pak populairder is geworden. “Normaal leverde ik tien pakjes op een week, vandaag lever ik er meestal tien op één dag. Sinds de coronacrisis bestellen veel meer mensen online, ook bij onze lokale handelaars, en daar pluk ik de vruchten van. Dankzij corona is er het geloof dat mijn businessidee rendabel is. Is dat virus toch nog voor iets goed geweest (lachje).”
