Dagtrippen in het Waasland: fietsen langs Sint-Niklase vaarten

Exotische reizen liggen even niet binnen handbereik, maar met een beetje goede wil hebben daguitstapjes in eigen streek een even ontspannend effect als een namiddag luieren op een wit strand. Het proberen waard, alleszins! Onze redacteur Sophie deed de test voor u en fietste een goeie twintig kilometer van Sint-Niklaas naar de Frans Coppensbrug, en terug.

Met een opvulfles water en een appel in mijn rugzak vertrek ik via de fietsspoorwegel naar Hulst. Een maagdelijk nieuwe asfaltlaag en een zachte meewind scheppen de ideale omstandigheden voor een sportief fietstochtje. Via boomgaarden en weiden fiets ik tot aan de Marktstraat, waar een kleine fietsoversteek naar het begin van de Stekense Vaart leidt. De kleine waterweg die in 1315 werd uitgegraven, heeft nu vooral een esthetische functie, maar deed destijds dienst als economische doorgang tussen Hulst en Gent. Sinds 1950 wordt er niet meer gebaggerd en krijgen fauna en flora vrij spel. Het begin van de Stekense Vaart is nog smal en ondiep. Uit het heldere water steekt de vin van een traag zwemmende vis. Hoe breder de Vaart, hoe weidser het landschap. In de verte fietst een man met een fluogroen T-shirt. Voorts is er alleen maar de stilte, die zachte meewind en een paar koeien die verdwaasd staan suffen onder een paar bomen.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Na een goed half uur fietsen zie ik de Frans Coppensbrug. De groene grens tussen Sinaai en Stekene ziet er idyllisch uit. Aan de kant van het water zitten een paar vissers op een stoeltje. ‘Godver, nog altijd niets gevangen’, hoor ik terwijl ik de brug oversteek met de fiets aan de hand. Twee jonge vrouwen met een licht Lokers accent passeren me met de koersfiets. Ze volgen de Canteclaer-route, een mooi traject dat onder andere Klein-Sinaai, Daknam en Eksaarde verbindt. “We hebben al 37 kilometer in de benen, nog zo’n twintig kilometer te gaan”, vertellen Caroline en Ellen terwijl ze gauw een teug van hun drinkfles nemen. De twee vriendinnen kennen elkaar al tien jaar en hebben al een paar sportieve watertjes doorzwommen. “We hebben samen al een paar marathons gelopen, maar het leek ons tijd om eens iets nieuw uit te proberen. Een paar weken geleden hebben we ons allebei een koersfiets gekocht en het bevalt ons! We rijden aan hetzelfde tempo, dus we kunnen optimaal genieten van die mooie baantjes in het Waasland. Alleen jammer dat we geld vergaten mee te nemen voor een terrasje”, lachen de vriendinnen.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Als je in de buurt van de Frans Coppensbrug bent, en wat geld mee hebt, is het trouwens maar eventjes verder fietsen naar het Keysershof in Sinaai, waar je kan genieten van een groot terras aan het water. Ook het Zomerhuis in Stekene is een mooie optie, maar die taverne zit dit jaar nog even in het verbouwstof.
Wie niet op zoek zijn naar een terrasje, maar de Frans Coppensbrug oversteken om louter functionele redenen, zijn Roger en Lucreis. Een charmant koppel dat wekelijks naar Sinaai fietst om kleine boodschappen op te halen. “Het is een kwartiertje fietsen naar de supermarkt. Als het goed weer is, halen we zo veel mogelijk de fiets van stal. Gewoon het bruggetje over en we zijn er bijna”, glimlachen Roger en Lucreis. “In Klein-Sinaai is een goeie bakker waar we altijd om brood en soms om taartjes gaan. Vers en lekker smeuïg. En ondertussen doen we ons te goed aan frisse zuurstof en mooie landschappen. Want zeg nu zelf: het Waasland mag er zijn. Hoewel we af en toe wel eens de provinciegrens oversteken en in Limburg tussen de bloesems gaan fietsen.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Niets mis met andere oorden verkennen, maar het Waasland kan zelfs voor mensen die er geboren en getogen zijn nog erg verrassend uit de hoek komen. Op de brug kom ik Chris tegen, één van de dochters van bakker De Daele uit De Meesterstraat, die in 1983 de deuren sloot. “Eigenlijk ben ik nog maar heel recent grotere fietstochten in de streek beginnen te maken”, vertelt Chris. “Een paar maanden geleden las ik op website van de stad enkele artikels over korte keten-handelaars in Sint-Niklaas en deelgemeenten. Het zag er allemaal zo lekker en vers uit. Ik besloot die routes tijdens de lockdown meteen uit te testen.” Chris fietste onder meer naar Nieuwkerken, waar ze bij boerderij De Roos op Turkyen een potje huisgemaakt vanille ijs kocht en opat op een bankje in de buurt. Ze fietste ook naar Verhofstede om een paar kleine flesjes bitterzoete digestief en om appelsap met gember bij Pittig Fruit in de Vrasenestraat. “Maar ook de route naar Sinaai, via de Langehalsbeekstraat, was wonderlijk mooi. Vroeger fietste ik enkel in de stadskern, maar nu ik weet hoe mooi de fietsroutes naar de deelgemeenten zijn, kruip ik wat vaker op de fiets.”

Chris haar enthousiaste uitleg over de troeven van het Waasland heeft me ondertussen ook zin doen krijgen in een streekproduct – rijstpap of misschien wel een bakje kersen – en ik fiets gauw even door naar ’t Hoeveke in de Arnhoudstraat in Belsele. Vers fruit en huisgemaakte pudding stop ik voorzichtig in mijn rugzak. Met meer dan twintig kilometer in de benen plof ik neer in de tuin. Ik snijd een handvol aardbeien in stukjes en ik bedenk me dat die namiddag op een exotisch strand me niet meteen méér ontspannen had gemaakt.